Czepek z wyspy Helgoland

• Włókno lniane
• Hiddensee
• około 1900 rok
• szerokość (rozwinięta): 70 cm

Nakrycia głowy były w XIX wieku ważną częścią ubioru. Podczas gdy mężczyźni zakładali małe rybackie czapki z frędzlami, ubrane do kostek kobiety nosiły helgolandzkie czepki. Uzyskiwały one swój kształt dzięki wszytym sztabkom, zaś tkanina luźno opadała na ramiona. Dzięki temu, że chroniły przed słońcem i wiatrem w formie kaptura, stały się szczególnie popularnym nakryciem głowy, szczególnie w czasie pracy. Czepek ten jest darem dla muzeum od Mety Gau.

Dzięki wielu obrazom i szkicom malarki ze Stralsundu, Elisabeth Büchsel, udokumentowano, że czepek był noszony przy wielu okazjach także przez młode dziewczyny.

W XIX wieku mieszkańcy okolic Hiddensee sami przędli i tkali tkaniny na swoje ubrania. Typowe były ciemne kolory i prosty, przeważnie gruboziarnisty materiał.